Οι περισσότεροι άνθρωποι με τους οποίους συζητάω, δυσκολεύονται να διαχωρίσουν ένα γεγονός από την ερμηνεία που έδωσαν. Το αποτέλεσμα είναι να θεωρούν ότι η ερμηνεία τους είναι το γεγονός.

Γιατί είναι σημαντικό να ξεχωρίσω την ερμηνεία από ένα γεγονός;

Γιατί αυτό είναι το πρώτο μπλοκάρισμα που πρέπει να σπάσεις!

Το να συγχέεις την ερμηνεία με το γεγονός, μπλοκάρει την ευελιξία του νου σου, την προσαρμοστικότητα, την αλλαγή, την εξέλιξη, την επιτυχία, την ευτυχία. Όλα ξεκινάνε από εκεί! Το σημείο αυτό είναι το πρώτο δύσκολο σκαλί που ανεβαίνουν οι πελάτες μου, πριν αποδεσμεύσουν το νου τους και να αρχίσουν να ταξιδεύουν ελεύθερα μέσα σε αυτόν.

Μπορείς σε παρακαλώ να μου δώσεις ένα παράδειγμα, για να καταλάβω;

Φυσικά!

Κουβεντιάζοντας με έναν πελάτη, μου έλεγε αγανακτισμένος για την άσχημη σχέση που έχει με τους συνεργάτες του.

Του ζήτησα να μου δώσει ένα παράδειγμα και να περιγράψει τι έγινε.

Με έντονο θυμό, λοιπόν, μου είπε: «Είχαμε συμφωνήσει το πρωί να κάνουμε τηλεδιάσκεψη. Είχαμε στείλει email εδώ και καιρό, το είχαμε προγραμματίσει. Το ήξεραν σίγουρα. Τελικά, σήμερα το πρωί, με έγραψαν τελείως και προτίμησαν να κάνουν τα δικά τους! Όπως κάθε φορά άλλωστε.»

Του ζήτησα να μου επισημάνει ποιο είναι το γεγονός. Τί είχε αντικειμενικά συμβεί, δηλαδή.

Η απάντησή του ήταν «Με έγραψαν τελείως και έκαναν πάλι τα δικά τους!».

Του εξήγησα ότι αυτό είναι μία ερμηνεία και όχι το γεγονός. Το γεγονός είναι ότι είχαν ένα επιβεβαιωμένο ραντεβού, στο οποίο τελικώς οι συνεργάτες του δεν εμφανίστηκαν. Το αν «τον έγραψαν» ή όχι δεν το γνωρίζει, το υποθέτει. Είναι μία ερμηνεία που εκείνος έδωσε. Το ότι «έκαναν τα δικά τους» επίσης δεν το γνωρίζει, το υποθέτει.

Του ζήτησα να δώσει άλλες, διαφορετικές ερμηνείες. Τελικώς, κατέληξε στο ότι «Ο Γιώργος είχε από χθες έντονο πόνο στη μέση. Από το μεσημέρι που έφυγε, δεν είχαμε ξανά επικοινωνία. Λες να μην είναι καλά;». Με την ερμηνεία αυτή, το συναίσθημά του άλλαξε από θυμό σε ανησυχία.

«Και ο Νίκος έχει τα παιδιά στο σπίτι. Τώρα που έκλεισαν οι παιδικοί σταθμοί, ίσως να μην έχει βρει πού να τα αφήσει». Το συναίσθημά του άλλαξε σε ανησυχία και συμπάθεια.

«Κι εγώ δεν τους έστειλα ούτε ένα μήνυμα, να δω τι κάνουν». Τώρα άρχισε να νιώθει ενοχές.

Ουσιαστικά, με αυτό το παράδειγμα θέλω να σου δείξω, ότι όσο ο πελάτης μου θεωρούσε ότι η ερμηνεία που έδωσε είναι το γεγονός, δεν ήταν σε θέση να δώσει διαφορετικές ερμηνείες και να αλλάξει προοπτική. Ήταν αδύνατο να δει την ίδια κατάσταση από άλλη σκοπιά. Ήταν αμετακίνητος, όπως και το συναίσθημα που συνόδευε την ερμηνεία του.

Τελικά, ποια ερμηνεία ήταν η σωστή;

Οι ερμηνείες δεν κατατάσσονται σε σωστές και λάθος. Είναι αυθαίρετες και ανυπόστατες. Είναι δημιούργημα του νου μας. Είναι άτοπο να πεις ότι μία ερμηνεία είναι σωστή -ή λάθος.

Αυτό όμως που έχει πρακτική αξία, είναι το κατά πόσο μία ερμηνεία είναι ενδυναμωτική ή αποδυναμωτική. Το ίδιο ισχύει και για να νοήματα που δημιουργούμε, αλλά και για τις πεποιθήσεις.

Ποια είναι τα κριτήρια για να ξέρω αν μία ερμηνεία είναι ενδυναμωτική ή αποδυναμωτική;

Είναι ένα και μοναδικό. Το συναίσθημα!

Αν η ερμηνεία που δίνεις σε κάνει να νιώθεις ευχάριστα, τότε είναι ενδυναμωτική.

Αν η ερμηνεία που δίνεις σε κάνει να νιώθεις δυσάρεστα, τότε είναι αποδυναμωτική.

Είναι τόσο απλό.

Το συναίσθημα είναι η αλάνθαστη πυξίδα που δείχνει πάντα τον σωστό δρόμο!

Πώς ξεχωρίζω λοιπόν το γεγονός από την ερμηνεία;

Ελέγχοντας τα τέσσερα παρακάτω σημεία.

Το γεγονός:

• Είναι η πληροφορία που προσλαμβάνεις μέσα από τις αισθήσεις σου. Κάτι που είδες, άκουσες, άγγιξες, μυρίστηκες ή γεύτηκες.
• Είναι κάτι αντικειμενικό και στηρίζεται σε στοιχεία.
• Είναι αμετάβλητο.
• Χαρακτηρίζεται από απουσία συναισθήματος.

Η ερμηνεία:

• Είναι αποτέλεσμα νοητικής διεργασίας. Το σκέφτεσαι, δεν το αισθάνεσαι.
• Είναι μία υποκειμενική θέση. Είναι ένα αυθαίρετο δημιούργημα.
• Είναι μεταβλητή.
• Συνοδεύεται άμεσα από ένα συναίσθημα

Δυσκολεύεσαι να ξεχωρίσεις τα γεγονότα από τις ερμηνείες που εσύ δίνεις;

Επικοινώνησε τώρα μαζί μου για να σε βοηθήσω να αντιληφθείς βαθύτερα τη διαφορά